എത്രയോ നാളായ്


എത്രയോ നാളായ് മുത്ത് നബിയുടെ
മദ്ഹുകൾ പാടുന്നതാ...
എന്റെ പുന്നാര നബിയുടെ പൂമുഖം കിനാവിൽ
(കാണാൻ കൊതിക്കുന്നതാ....2)

ത്വാഹാ നബി...
എന്റെ കരളിൻ നിധി..
താമര പൂമുഖം കാണാൻ പൂതി..(2)
(എത്രയോ...)

പാപത്തിൻ ഭാരം തോളിലണിഞ്ഞവർ
മദ്ഹാലെ സുവർഗത്തിലേറിയില്ലേ...
പാവം ഈ പതികൻ തിരു ഗീതം പൊഴിച്ച്
സന്മാർഗവഴിയിലായ് ചേരുകില്ലേ..(2)

ഇനിയെത്ര കാലം തിരുസ്നേഹം ലഭിക്കാൻ
മഹബൂബേ പാട്ട് ഞാൻ പാടിടേണം..
ഇനിയെത്ര ദൂരം
തിരുപാദം പതിഞ്ഞ..
മരുഭൂമി താണ്ടിടാൻ കൊതിച്ചിടേണം..
ഇനിയെത്ര ഇശലുകൾ ചൊരിച്ചിടേണം...
(എത്രയോ...)

ഓരോരൊ പകലും ഇരുളായ് മറഞ്ഞ്..
ദിനങ്ങളും ഹിമമായ് കൊഴിഞ്ഞു പോയീ..
ഓരോരൊ ദിനവും തിരുനൂറേ വാഴ്ത്തി ഞാൻ..
കാലങ്ങളെത്രയോ കൊഴിഞ്ഞു പോയീ...(2)

എന്നിട്ടുമെന്തേ ഖുബ്ബത്തുൽ ഖള്റാഇൽ..
ചേരാൻ തൗഫീഖ് തന്നതില്ല...
എങ്കിലും ആശാ വെച്ചു ഞാൻ ചൊല്ലി..
കണ്ണിൽ പൂമുഖം കണ്ടതില്ല..
എങ്കിലും പൂവെന്നെ പിരിഞ്ഞതില്ല..
(എത്രയോ...)

Comments

Popular posts from this blog

പനയോലയിലൊരു (മുത്തിന്റെ കൊട്ടാരം )

ആദി അവ്വൽ

പിടച്ചിടുമീ ഹൃദയത്തിന്റെ